Bolus kwadratowy/square/cuadrado jest u nas w użyciu od dawna, głównie jako element bolusa złożonego, ściągający nam poposiłkowa glikemię z wchłaniania białek i tłuszczów.
W okresie remisji podawaliśmy go częściej, bo nie widzieliśmy jakie Zosia porcje zje i czy nie zechce więcej , albo nie oprotestuje podanego posiłku , no i nie byliśmy pewni ,czy te wyważone gramy to właśnie tyle ile zdoła zjeść. Część węglowodanowa szła więc w kwadracie na 30 minut, co dawało nam pewien margines na ewentualne zatrzymanie bolusa gdy mała nie dojadła, lub na dostrzyknięcie jak chciała większej porcji. Dopiero po zjedzeniu zadawałam pompie następny kwadrat na białka i tłuszcze.
Ostatnio też wraca do łask nasz znajomy 30 minutowy bolus kwadratowy ale jako wentyl bezpieczeństwa:
* po hipoglikemii, gdy jest pora posiłku, po wyrównaniu szybkimi WW;
* po większej korekcie, gdy glikemia już w normie i mamy zaplanowany posiłek a nie upłynęły jeszcze dwie godziny od korekty;
* przy obiedzie w dniu basenu, aby " rozciągnać" moment szczytu insuliny, bo wtedy przypada on na naprawdę duży wysiłek pływacki;
* w momentach gdy nie jesteśmy pewni ile naprawdę WW zjada Zosia lub gdy podaję insulinę na posiłek poza domem ( np wczorajsza wycieczka do kina - porcja popcornu "małą" jest za każdym razem inna. Gdy jest z koleżankami, wolę zalecić jej bezpieczniejszy kwadrat i zadziałać po jej wyjściu z kina niż ryzykować hipoglikemie w ciemnym kinie..)
* gdy nasz posiłek składa się z jedego dania o niskim IG a glikemia wyjściowa jest niska 70-80mg/dl i tutaj głównie dotyczy to naszych posiłków "jednogarnkowych" typu: lentejas - cieciorka, soczewica, fasolka po bretońsku itp.
Przy rozbijaniu bolusa dual na krótki kwadrat i długi należy jednak pamietać o ponownym zadaniu pompie drugiego elementu po 30 minutach.
